Antwoord van Costa Blanca op Salt Lake City

Kom en zie het roze meer van Torrevieja

Torrevieja, toerisme en een favoriet toevluchtsoord voor expats uit Noord-Europa zijn intrinsiek verbonden. 

Maar er is een andere kant van Torrevieja die goed bekend is bij Spanjaarden, maar meer een mysterie is voor degenen die met vakantie komen.

Het is zout en de waarde van deze natuurlijke hulpbron is zo groot dat de industrie blijft groeien en nu produceert het 700.000 ton per jaar, een stijging van 15 procent in de laatste twee jaar.

Aan het begin van de 19e eeuw was Torrevieja een klein, verwaarloosd vissersdorp maar het geluk begon drastisch te veranderen toen de toenmalige koning van Spanje, Carlos IV beval dat de zoutproductie moest worden overgebracht naar Laguna Salada de Torrevieja vanuit het nabijgelegen La Mata in 1803 en toen werd de Koninklijke Zoutbewerking in Torrevieja opgericht.

Dit betekende een opbloei in de fortuinen van het gebied dat nu is uitgegroeid tot een bloeiende, welvarende stad met meer dan 100.000 inwoners waarvan slechts ongeveer de helft Spanjaarden zijn en bijna 15 procent Britse expats.

Zoals ze vaak deden waar ze zich vestigden, zagen de Romeinen de waarde van de zoutmeren omdat ze zout vaak als valuta gebruikten en wat ze begonnen is blijven groeien tot wat het vandaag is - een van de meest waardevolle exportproducten van Spanje.

Nog maar in november vorig jaar werd een overeenkomst bereikt tussen het Spaanse Ministerie van Financiën en de leasehouder van de lagunes, Nueva Compañia Arrendataria de las Salinas (zoutmeren), die zoutproductie tot minstens 2039 zal garanderen.

In de overeenkomst heeft NCAST met de Raad van Torrevieja afgesproken om items van industrieel erfgoed te behouden, te investeren in milieueverbeteringen en ook toerismeprojecten te bevorderen die verband houden met de zoutindustrie.

Het Spaanse Ministerie van Toerisme heeft ook voorgesteld workshops te ontwikkelen in Torrevieja die zich zullen richten op zout als toeristische attractie.

Dit stelt toeristen en bezoekers in staat om voor de eerste keer het proces van natte zoutwinning te zien dat uniek is voor het gebied. Het zeewater wordt naar het Torrevieja meer gebracht langs een kunstmatig kanaal dat al in 1482 is gebouwd en een van de oudste hydraulische bouwprojecten in de provincie Alicante is. Het stroomde natuurlijk langs deze route omdat het meer onder zeeniveau ligt en zwaartekracht het werk deed. Het was vanaf dat moment dat de commerciële waarde van zoutwinning werd gerealiseerd en de industrie begon van kracht tot kracht te groeien.

In het verleden stonden de zoutwerken van Torrevieja onder controle van de stad Orihuela raad, maar dit werd in de 18e eeuw ingetrokken.

Naarmate de industrie groeide, was er behoefte aan grote hoeveelheden zout die naar de haven van Alicante moesten worden vervoerd voor export. Het Andalusische spoorwegbedrijf bouwde een zijlijn vanuit Orihuela met dat doel.

Hoewel de spoorweg minder dan 100 jaar heeft geduurd voordat deze werd gesloten, bracht het andere voordelen voor de stad met zich mee. De eerste vakantiegangers werden aangemoedigd en Torreviejanen konden ook zaken doen verder landinwaarts in het gebied.

Uiteindelijk werd de spoorlijn gesloten maar de gebouwen die het voormalige treinstation vormden zijn gerenoveerd en omgebouwd tot een Tentoonstellingscentrum en het interpretatiecentrum van de zoutindustrie, dat zich in een gerestaureerd voormalig goederenmagazijn bevindt. Het Interpretatiecentrum legt de waarde uit van de zoutwinning in Torrevieja, die een van de belangrijkste in Europa is, vanwege de verscheidenheid aan gebruiksmogelijkheden van het zout, van het strooien van wegen tot de voedsel- en chemische industrieën.

De lagunes van Torrevieja en La Mata maken deel uit van de beschermde gebieden van de Valenciaanse Gemeenschap en worden geclassificeerd als Natuurparken. Ze beslaan 3.754,8 hectare. De Torrevieja lagune, waar de zoutwinning plaatsvindt, is 5,5 kilometer lang en drie kilometer breed.

Waarom is één meer zo roze?

Het roze meer van Torrevieja intrigeert veel bezoekers die willen weten waarom het deze verbazingwekkende kleur heeft. Het wordt veroorzaakt door pigmenten van de Halobacterium-bacterie die leeft in extreme zoute omgevingen en ook wordt gevonden in de Dode Zee en het Grote Zoutmeer. Er is ook een alg, Dunadiella Salina, die ervoor zorgt dat het meer bij bepaalde tijden van het jaar felrood wordt. Dit zorgt er ook voor dat de garnalen die in het meer leven roze worden en je zult ook zien dat de flamingo's een mooie roze tint krijgen omdat ze de garnalen eten. Het zout wordt geproduceerd uit de zuidoostelijke hoek van het roze meer.